นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการทดลอง ค้นคว้า และวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้พบว่าการบริโภคอาหารบางกลุ่มทำให้อารมณ์ดี มีความสุข และอาหารบางกลุ่มก่อให้เกิดความเครียดได้เช่นกัน นอกจากนี้สิ่งแวดล้อมก็ส่งผลต่อการบริโภคอาหาร เช่น อากาศที่เปลี่ยนแปลง ฤดูกาลที่แตกต่างกัน (เช่น ฤดูหนาวคนมักจะหิวและบริโภคอาหารไขมันสูงมากกว่าฤดูร้อน)

     Elizabeth Somer ผู้เขียนหนังสือ “Food and Mood” กล่าวถึงสารสื่อประสาทกว่า 70 ชนิด โดยอาหารที่เราบริโภคเข้าไปนั้นมีผลโดยตรงต่อสารสื่อประสาทในร่างกาย โดยทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน อารมณ์ ความรู้สึก ความเครียด การนอนหลับ และพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวัน ตัวอย่างเช่น  หากอาหารที่เราบริโภคเข้าไปไม่มีวิตามินในกลุ่มวิตามินบี วิตามินซี วิตามินอี และแร่ธาตุจำพวกเหล็ก ซีลีเนียม และแมงกานีส ประสิทธิภาพการทำงานของสารสื่อประสาทจะลดลง ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อกระบวนการทำงานของสมองทำให้รู้สึกอ่อนล้า เครียด หดหู่ และไม่แจ่มใส โดยสารสื่อประสาทแต่ละชนิดจะมีหน้าที่แตกต่างกัน เซโรโทนิน (Serotonin) ทำหน้าที่เกี่ยวข้องกับความอยากอาหารและการนอนหลับ หากสมองหลั่งสารสื่อประสาทชนิดนี้ออกมาไม่เพียงพอก็จะทำให้เกิดความเครียดนอนไม่หลับและมีพฤติกรรมที่รุนแรง Serotonin สร้างจากกรดอะมิโนจำเป็นชนิดทริปโตเฟน (Tryptophan) ซึ่งพบได้ในอาหารจำพวกโปรตีน คนจึงคิดว่าควรบริโภคอาหารที่มีโปรตีนสูงเพื่อให้ร่างกายได้รับสาร Serotonin มากขึ้นซึ่งเป็นความคิดที่ไม่ถูกต้องซะทีเดียว เนื่องจากการที่บริโภคอาหารโปรตีนสูงเพียงอย่างเดียวมากเกินไป ร่างกายจะได้รับกรดอะมิโนชนิดอื่นที่มีอยู่ในอาหารมากขึ้นตามไปด้วยซึ่งกรดอะมิโนชนิดอื่นจะเข้าไปขัดขวางการสร้าง Serotonin และในทางตรงกันข้ามหากบริโภคอาหารจำพวกคาร์โบไฮเดรตร่วมกับโปรตีนจะทำให้ Tryptophan เปลี่ยนไปเป็น Serotonin ได้มากขึ้น